ഇന്നലെ ഒരാള് വന്നു
പരിചയമില്ലാത്ത ഒരാള്
പേര് പറഞ്ഞില്ല
പുഞ്ചിരിച്ചില്ല
നേരാം വണ്ണം മുഖത്ത്
പോലും നോക്കിയില്ല
അന്ധാളിപ്പിന്റെ ആവേഗങ്ങളെ
അടക്കാന് പോലും സമയം തരാതെ
എന്റെ മുമ്പിലെ ജാലകം
അയാള് അടച്ചു കുറ്റിയിട്ടു
പിന്നെ എന്റെ സ്വപ്നങ്ങളെ
താഴെ എറിഞ്ഞു ഉടച്ചു കളഞ്ഞു
ഇരുട്ടിലകപ്പെട്ട കണ്ണുകളാല്
ദയക്ക് വേണ്ടി ഞാന്
നോക്കിയിട്ടും
കണ്ടില്ലെന്നു നടിച്ച പോല്
പുറം തിരിഞ്ഞു നിന്നു
തളം കെട്ടിയ നിശബ്ദതയ്ക്കു
മുകളില്
പേരറിയാത്ത കിളി വട്ടം ചുറ്റി
പറന്നു
നെറ്റി ചുളിച്ചു പലരും
എത്തിച്ചേര്ന്നു
അവരൊന്നും അയാളെ എതിര്ത്തില്ല
എന്റെ ജാലകം തുറക്കാന്
നോക്കിയില്ല
കൂട്ടം കൂടി നിന്നു പിറു പിറുത്തു.
എന്നോട് മാത്രം മിണ്ടാന്
വന്നില്ല
അയാളോടൊപ്പം അവരെന്നെ ചേര്ത്ത്
നിര്ത്തി
അവരില് ആരൊക്കെയോ വിളിക്കുന്നത്
കേട്ടു
അയാളെ മരണമെന്നും
എന്നെ ശരീരമെന്നും..
No comments:
Post a Comment